Do popularnych uszkodzeń tkanek miękkich powstałych na skutek urazu mechanicznego należą skręcenia, nadwyrężenia oraz zwichnięcia. Do miejscowego leczenia stanów zapalnych ścięgien i mięśni przebiegających z bólem oraz opuchlizną zwykle stosuje się przeciwobrzękową maść na stłuczenia lub mocny żel przeciwbólowy. Środki zawierające naproksen, diklofenak sodowy oraz salicylan dietyloaminy są także wykorzystywane w terapii schorzeń układu kostno-stawowego, takich jak reumatyzm czy zwyrodnieniowe zapalenie stawów.
Zwichnięcia, stłuczenia, skręcenia – jakie są ich najczęstsze przyczyny?
Najczęstszą przyczyną uszkodzeń tkanek miękkich bez przerwania ciągłości skóry są upadki oraz urazy mechaniczne. Może do nich dojść np. na skutek nieprawidłowego czy gwałtownego ruchu lub chodzenia po nierównym podłożu. Bolesne krwiaki, wrażliwość na dotyk, opuchlizna, ostry i kłujący ból – to najczęstsze objawy, z jakimi zmagają się pacjenci, u których doszło do stłuczenia, zwichnięcia lub skręcenia stawu. W przypadku mocnego bólu, upośledzenia ruchu w stawie oraz obrzęku można sięgnąć po maść na opuchliznę lub żel na stłuczenia. Osoby, które cenią naturalne metody leczenia, mogą też wykorzystać kompresy przeciwbólowe, wykonane z mocnej, nietoksycznej folii, przeznaczone do terapii ciepłem lub zimnem.
Żele i maści do miejscowego leczenia stanów zapalnych mięśni
W celu szybkiego złagodzenia bólu przy stłuczeniu, zwichnięciu czy nadwyrężeniu mięśni można rozważyć sięgnięcie po mocny żel przeciwbólowy lub maść na opuchliznę. W składzie tego typu preparatów często znajduje się salicylan dietyloaminy lub diklofenak sodowy stanowiący pochodną kwasu aminofenylooctowego. Środki z tymi substancjami nie powinny być stosowane u osób z chorobą wrzodową żołądka, zastoinową niewydolnością serca, a także ze schorzeniami tętnic obwodowych i naczyń mózgowych. Jeśli pomimo zastosowania maści czy żelu przeciwbólowego nie nastąpiła poprawa lub pacjent czuje się gorzej, należy jak najszybciej skontaktować się z lekarzem.