Skład
Substancjami czynnymi leku są: disodu fosforan dwunastowodny i sodu diwodorofosforan jednowodny (Dinatriiphosphas dodecahydricus, Natrii dihydrogenophosphas monohydricus).
1 ml roztworu zawiera 32,2 mg disodu fosforanu i 139 mg sodu diwodorofosforanu, w przeliczeniu na substancje bezwodne.
Substancje pomocnicze: metylu parahydroksybenzoesan, woda oczyszczona.
Wskazania
Lek Enema stosuje się jest przy oczyszczaniu jelita grubego:
• w zaparciach,
• przed badaniami diagnostycznymi,
• przed i po zabiegach operacyjnych,
• ze złogów środka kontrastowego po badaniu radiologicznym,
• przed i po porodzie.
Działanie
Działanie oczyszczające jelita grubego leku Enema polega na zapobieganiu wchłaniania wody w jelicie grubym. W efekcie prowadzi to do zmiękczenia mas kałowych. Następuje również wzrost objętości, co w połączeniu z efektem zmiękczenia mas kałowych powoduje natychmiastowe pobudzenie odruchu wypróżniania.
Dawkowanie
Ten lek należy zawsze stosować dokładnie tak, jak to opisano w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
• Roztwór Enema należy podawać tylko w postaci wlewu doodbytniczego, aplikując odpowiednią objętość roztworu wieczorem w dniu poprzedzającym a także w dniu wykonania badania bądź zabiegu.
• Roztwór wprowadzany do odbytnicy powinien być w temperaturze pokojowej.
• Po zastosowaniu leku Enema należy przyjmować doustnie dodatkowe płyny.
• Środki przeczyszczające można stosować nie dłużej niż 1 tydzień.
• Roztwór Enema należy stosować maksymalnie raz dziennie, o ile lekarz nie zaleci inaczej.
• W przypadku pacjentów odwodnionych objętość wlewu należy zmniejszyć, ponieważ lek może spowodować dalsze odwodnienie.
Przeciwwskazania
Kiedy nie stosować leku Enema:
• u pacjentów ze stwierdzonym uczuleniem (nadwrażliwością) na substancję czynną lub na którąkolwiek substancję pomocniczą,
• jeśli u pacjenta występuje niedrożność jelit, zarośnięcie odbytu, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, krwawienie z jelita grubego,
• w przypadku osób ze stwierdzonymi: chorobami serca, wysokim ciśnieniem krwi, chorobami nerek, zapaleniem albo objawami zapalenia wyrostka robaczkowego,
• jeśli u pacjenta występują: bóle brzucha, nudności i wymioty,
• u dzieci do lat 3,
• u osób odwodnionych.
Działania niepożądane
Jak każdy lek, lek ten może powodować działania niepożądane, chociaż nie u każdego one wystąpią.
Częstość nieznana:
• zaburzenia metabolizmu i odżywiania: podwyższenie stężenia jonów fosforanowych we krwi, obniżenie stężenia potasu we krwi oraz nagromadzenie się we krwi nadmiernej ilości substancji o charakterze kwaśnym lub zmniejszenie ilości substancji o charakterze zasadowym (kwasica metaboliczna), przemijające obniżenie stężenia jonów wapnia i przemijające podwyższenie stężenia jonów sodu, odwodnienie;
• zaburzenia ogólne i podrażnienie w miejscu podania: błony śluzowej odbytu, dreszcze, pęcherze, kłucie, świąd odbytu, ból;
• zaburzenia żołądka i jelit: nudności, wymioty, bóle brzucha, wzdęcia, biegunka;
• zaburzenia układu odpornościowego: reakcje nadwrażliwości, np. świąd, pokrzywka.
Ostrzeżenia
• Stosowanie leku może powodować ryzyko wystąpienia zaburzeń gospodarki wodno-jonowej i kwasowo-zasadowej, typu: hipernatremia, hiperfosfatemia, hipokalcemia, hipokaliemia, kwasica.
• Należy zachować szczególną ostrożność w przypadku pacjentów: z zaburzeniami czynności nerek, przyjmujących leki moczopędne lub inne mogące wpływać na gospodarkę wodną i jonową organizmu, ze sztucznym odbytem, z wodobrzuszem, ze zmianami błony śluzowej odbytnicy, osłabionych albo podeszłym wieku.
• Po zastosowaniu leku należy przyjmować duże ilości płynów.
• Jeśli po aplikacji wlewu wystąpią krwawienia lub nasilone skurcze jelit, należy przerwać stosowanie leku i zgłosić się do lekarza.
• W przypadku pacjentów nieprzytomnych, o ograniczonej świadomości a także z chorobami serca wlew doodbytniczy Enema można podawać tylko w obecności wykwalifikowanego personelu.
• Należy skonsultować się z lekarzem, jeśli w ciągu 5 minut od podania wlewu nie nastąpiło wypróżnienie, gdyż zatrzymanie leku może powodować odwodnienie.
• Przed zastosowaniem wlewu Enema zaleca się określenie poziomu stężenia jonów we krwi.
• Po podaniu leku należy oczekiwać płynnych stolców.
• Długotrwałe i powtarzające się stosowanie leku Enema może prowadzić do przyzwyczajenia.
• Enema zawiera parahydroksybenzoesan metylu, więc może powodować reakcje alergiczne (możliwe także typu późnego).
Przechowywanie:
• Lek należy przechowywać w miejscu niewidocznym i niedostępnym dla dzieci.
• Przechowywać w temperaturze poniżej 25°C.
Interakcje
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych przez pacjenta obecnie lub ostatnio, a także o lekach, które pacjent planuje przyjmować, w tym również o tych, które wydawane są bez recepty.
Enema może wchodzić w interakcje z:
• lekami blokującymi kanały wapniowe,
• lekami moczopędnymi,
• preparatami litu (możliwe obniżenie poziomu litu w surowicy i obniżeniem skuteczności preparatów litowych),
• innymi lekami, które mogą wpływać na stężenie jonów we krwi.
Ważne informacje
Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
Podmiot odpowiedzialny
LAB.GALENOWE OLSZTYN
Spółdzielcza 25a
Dywity