Przed użyciem zapoznaj się z ulotką, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, dane dotyczące działań niepożądanych i dawkowanie oraz informacje dotyczące stosowania produktu leczniczego, bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu.
1. NAZWA PRODUKTU LECZNICZEGO
Hascovir control MAX, 400 mg, tabletki
2. SKŁAD JAKOŚCIOWY I ILOŚCIOWY
1 tabletka zawiera 400 mg acyklowiru (Aciclovirum).
Substancja pomocnicza o znanym działaniu: laktoza jednowodna (30 mg w tabletce).
Pełny wykaz substancji pomocniczych, patrz punkt 6.1.
3. POSTAĆ FARMACEUTYCZNA
Tabletka.
Tabletki obustronnie wypukłe w kształcie krążków, białe, niepowlekane o jednolitej, gładkiej
powierzchni.
4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE
4.1. Wskazania do stosowania
Zapobieganie nawrotom opryszczki pospolitej u dorosłych z prawidłową odpornością.
Produkt leczniczy może być stosowany jedynie u pacjentów, u których w przeszłości rozpoznano
zakażenie wirusem opryszczki pospolitej.
4.2. Dawkowanie i sposób podawania
Dawkowanie
Dorośli
Produkt leczniczy należy podawać doustnie w dawce 400 mg dwa razy na dobę co 12 godzin. Bez
konsultacji z lekarzem produkt leczniczy można stosować maksymalnie przez okres 1 miesiąca,
szczególnie w okresie narażenia na czynniki wywołujące nawroty opryszczki u pacjenta (np.
zwiększona ekspozycja na światło słoneczne, stres, gorączka). Lekarz może zalecić wydłużenie
terapii. W takim przypadku leczenie należy przerywać co 6-12 miesięcy w celu obserwacji
ewentualnych zmian w przebiegu choroby.
Dzieci i młodzież
Produktu leczniczego nie należy stosować u dzieci i młodzieży w wieku poniżej 18 lat.
Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek
W przypadku pacjentów z zaburzeniami czynności nerek zalecane jest zachowanie ostrożności.
Podczas stosowania produktu należy zapewnić odpowiedni poziom nawodnienia pacjenta.
W leczeniu zakażeń wywołanych przez wirus opryszczki pospolitej (Herpes simplex) u pacjentów
z zaburzeniami czynności nerek, zalecane doustne dawkowanie acyklowiru nie prowadzi do kumulacji
acyklowiru w stężeniach większych niż uznane za bezpieczne dla podania dożylnego. Jednak u
pacjentów z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny mniejszy niż 10 ml/min.) zaleca się
zmniejszenie dawki do 200 mg acyklowiru 2 razy na dobę co ok. 12 godzin. W przypadku
konieczności zastosowania mniejszej dawki, dostępny jest produkt leczniczy zawierający acyklowir w
dawce 200 mg. W przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek z klirensem
kreatyniny mniejszym niż 10 ml/min., o sposobie dawkowania acyklowiru może zadecydować
wyłącznie lekarz.
Dawkowanie u pacjentów w podeszłym wieku
U pacjentów w podeszłym wieku należy brać pod uwagę możliwość zaburzenia czynności nerek.
W przypadku pacjentów z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek z klirensem kreatyniny mniejszym
niż 10 ml/min., o sposobie dawkowania acyklowiru może zadecydować wyłącznie lekarz, który
odpowiednio dostosuje dawkę leku (patrz: Dawkowanie u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek).
W czasie leczenia należy pić dużo płynów.
4.3. Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na acyklowir, walacyklowir lub na którąkolwiek substancję pomocniczą wymienioną
w punkcie 6.1.
4.4. Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania
Produkt należy ostrożnie stosować u pacjentów z niewydolnością nerek, zwłaszcza odwodnionych
i leczonych dużymi dawkami acyklowiru lub otrzymujących jednocześnie inne leki mogące uszkodzić
nerki. Podczas podawania acyklowiru należy zapewnić pacjentowi odpowiednią podaż płynów, aby
uniknąć ryzyka uszkodzenia nerek.
Nie zaleca się stosowania produktu leczniczego u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek,
u pacjentów w podeszłym wieku (patrz punkt 4.2) oraz u kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią
(patrz punkt 4.6), bez wcześniejszej konsultacji z lekarzem.
Nie należy stosować produktu leczniczego przez osoby z obniżoną odpornością (np. po przeszczepie
szpiku kostnego, zakażone wirusem HIV). Osoby z obniżoną odpornością powinny skonsultować się z
lekarzem w sprawie leczenia jakiegokolwiek zakażenia.
Pacjenci, u których wystąpiła szczególnie ciężka nawrotowa opryszczka wargowa lub opryszczka
wystąpiła w czasie profilaktycznego przyjmowania produktu leczniczego, powinni zwrócić się do
lekarza.
W przypadku zauważenia częstszych (> 6 w ciągu roku) i dłużej trwających (po 5 dniach terapii brak
pozytywnych efektów leczenia) niż dotychczas nawrotów opryszczki, z bardziej nasilonymi objawami
klinicznymi (m.in. gdy po 3-4 dniach terapii powstają nowe ogniska zakażenia), należy skonsultować
się z lekarzem, ponieważ może to świadczyć o niedoborze odporności lub zaburzeniach wchłaniania
wymagających diagnostyki i potrzebie innego dawkowania acyklowiru. W tych przypadkach o
sposobie dawkowania acyklowiru może zadecydować wyłącznie lekarz.
Hascovir control MAX zawiera laktozę. Produkt leczniczy nie powinien być stosowany u pacjentów z
rzadko występującą dziedziczną nietolerancją galaktozy, brakiem laktazy lub zespołem złego
wchłaniania glukozy-galaktozy.
Hascovir control MAX zawiera mniej niż 1 mmol (23 mg) sodu w tabletce, to znaczy produkt leczniczy
uznaje się za „wolny od sodu”.
4.5. Interakcje z innymi produktami leczniczymi i inne rodzaje interakcji
Nie stwierdzono klinicznie znaczących interakcji z innymi lekami.
Acyklowir jest wydalany głównie w postaci niezmienionej, na drodze czynnego wydzielania
cewkowego. Inne leki podawane jednocześnie, które też są wydalane w ten sposób, mogą prowadzić
do zwiększenia stężenia acyklowiru w surowicy. Probenecyd i cymetydyna w wyniku działania
takiego mechanizmu zwiększają pole pod krzywą (AUC) acyklowiru oraz zmniejszają klirens
nerkowy acyklowiru. Podobne zwiększenia stężenia acyklowiru w osoczu i nieaktywnego metabolitu,
mykofenolatu mofetylu, leku immunosupresyjnego stosowanego u pacjentów po przeszczepach,
zostały zaobserwowane w przypadku jednoczesnego podawania tych leków. Jednakże nie jest
konieczna modyfikacja dawkowania, ze względu na szeroki indeks terapeutyczny acyklowiru.
4.6. Wpływ na płodność, ciążę i laktację
U kobiet w ciąży i w okresie karmienia piersią produkt może być stosowany tylko po wcześniejszej
konsultacji z lekarzem.
Ciąża
Dostępne są jedynie ograniczone dane dotyczące użycia acyklowiru w czasie ciąży. Produkt Hascovir
control MAX może być stosowany w ciąży jedynie w przypadkach, gdy w opinii lekarza oczekiwana
korzyść dla matki przewyższa potencjalne zagrożenie dla płodu. W badaniach standardowych
ogólnoustrojowe podanie acyklowiru królikom i szczurom nie powodowało zmian embriotoksycznych
lub teratogennych.
W niestandardowych badaniach samic szczura obserwowano wady płodów jedynie po podskórnym
podaniu tak dużych dawek, że u matek występowały objawy toksyczności. Nie jest pewne kliniczne
znaczenie tych obserwacji.
Płodność
Brak danych dotyczących wpływu acyklowiru na płodność kobiet.
W standardowych badaniach przeprowadzonych na dwóch pokoleniach myszy, acyklowir nie
wykazywał żadnego wpływu na płodność.
Karmienie piersią
Po doustnym podaniu acyklowiru w dawce 200 mg, pięć razy na dobę, stężenie acyklowiru w mleku
kobiecym wynosiło od 60% do 410% stężenia leku mierzonego w osoczu. Takie stężenie acyklowiru
w mleku matki mogłoby spowodować przyjmowanie acyklowiru przez oseska w dawce dobowej do
0,3 mg/kg masy ciała, o czym należy pamiętać podczas podawania produktu kobietom karmiącym
piersią.
4.7. Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania maszyn
Brak danych.
4.8. Działania niepożądane
Częstość występowania działań niepożądanych określono zgodnie z konwencją MedDRA: bardzo
często (≥1/10), często (≥1/100 do <1/10), niezbyt często (≥1/1000 do <1/100), rzadko (≥1/10 000 do
<1/1000) i bardzo rzadko (<1/10 000), częstość nieznana (częstość nie może być określona na
podstawie dostępnych danych.
Zaburzenia krwi i układu chłonnego
Bardzo rzadko: niedokrwistość, zmniejszenie liczby krwinek białych, małopłytkowość.
Zaburzenia układu immunologicznego
Rzadko: reakcja anafilaktyczna.
Zaburzenia psychiczne i zaburzenia układu nerwowego
Często: bóle głowy, zawroty głowy.
Bardzo rzadko: pobudzenie, dezorientacja, drżenia, niezborność ruchowa, zaburzenia mowy, omamy,
objawy psychotyczne, drgawki, senność, encefalopatia, śpiączka.
Powyższe zaburzenia są zwykle przemijające i obserwowane zazwyczaj u pacjentów z zaburzeniami
czynności nerek, lub u których występują inne czynniki predysponujące.
Zaburzenia układu oddechowego, klatki piersiowej i śródpiersia
Rzadko: duszność.
Zaburzenia żołądka i jelit
Często: nudności, wymioty, biegunka, bóle brzucha.
Zaburzenia wątroby i dróg żółciowych
Rzadko: przemijające zwiększenie stężenia bilirubiny i aktywności enzymów wątrobowych we krwi.
Bardzo rzadko: zapalenie wątroby, żółtaczka.
Zaburzenia skóry i tkanki podskórnej
Często: świąd, wysypka (w tym z nadwrażliwości na światło).
Niezbyt często: pokrzywka, przyspieszone, rozproszone wypadanie włosów. Przyspieszone,
rozproszone wypadanie włosów jest kojarzone z różnorodnymi procesami chorobowymi oraz
stosowaniem wielu leków, przez co powiązanie występowania tego zaburzenia z przyjmowaniem
acyklowiru jest wątpliwe.
Rzadko: obrzęk naczynioruchowy.
Zaburzenia nerek i dróg moczowych
Rzadko: zwiększenie stężenia mocznika i kreatyniny we krwi.
Bardzo rzadko: ostra niewydolność nerek.
Zaburzenia ogólne i stany w miejscu podania
Często: zmęczenie, gorączka.
Zgłaszanie podejrzewanych działań niepożądanych
Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu istotne jest zgłaszanie podejrzewanych działań
niepożądanych. Umożliwia to nieprzerwane monitorowanie stosunku korzyści do ryzyka stosowania
produktu leczniczego. Osoby należące do fachowego personelu medycznego powinny zgłaszać
wszelkie podejrzewane działania niepożądane za pośrednictwem Departamentu Monitorowania
Niepożądanych Działań Produktów Leczniczych Urzędu Rejestracji Produktów Leczniczych,
Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych
Al. Jerozolimskie 181 C, 02-222 Warszawa,
tel. +48 22 49 21 301, fax: + 48 22 49 21 309,
Strona internetowa: https://smz.ezdrowie.gov.pl
Działania niepożądane można zgłaszać również podmiotowi odpowiedzialnemu.
4.9. Przedawkowanie
Objawy
Acyklowir jest tylko częściowo wchłaniany z przewodu pokarmowego. Jednorazowe przyjęcie przez
pacjenta dawki acyklowiru do 20 g zwykle nie wywołuje objawów toksyczności. Przypadkowe,
powtarzające się przedawkowanie podawanego doustnie acyklowiru przez okres
7 dni związane jest z objawami ze strony przewodu pokarmowego (nudności, wymioty) i objawami
neurologicznymi (ból głowy, splątanie).
Postępowanie po przedawkowaniu
Należy obserwować czy u pacjenta nie występują objawy toksyczności. Hemodializa przyspiesza
usuwanie acyklowiru z krwi i może być rozważana jako sposób postępowania w przypadku
wystąpienia objawów przedawkowania.
5. WŁAŚCIWOŚCI FARMAKOLOGICZNE
5.1. Właściwości farmakodynamiczne
Grupa farmakoterapeutyczna: Leki przeciwwirusowe do stosowania wewnętrznego; nukleozydy
i nukleotydy (bez inhibitorów odwrotnej transkryptazy)
Kod ATC: J 05 AB 01
Acyklowir jest niecyklicznym syntetycznym analogiem naturalnego nukleozydu - guanozyny.
Aktywowany jest w procesie monofosforylacji przez indukowaną wirusem kinazę tymidyny.
Powinowactwo acyklowiru do kinazy tymidyny wytwarzanej w prawidłowych komórkach jest około
200 razy mniejsze niż powinowactwo do kinazy tymidyny indukowanej przez wirusa opryszczki
zwykłej. To selektywne powinowactwo powoduje, że aktywacja acyklowiru i jego nagromadzenie
następuje w komórkach zainfekowanych wirusem. Po monofosforylacji następują 2 kolejne
fosforylacje acyklowiru do trójfosforanu acyklowiru. Trójfosforan acyklowiru działa jako substrat i
selektywny inhibitor wirusowej, a nie komórkowej polimerazy DNA. Przyłącza się do polimerazy
HSV DNA konkurencyjnie z guanozyną, wbudowuje się do DNA wirusowego, zapobiegając tym
samym dalszemu wydłużaniu łańcucha.
Działa na wirusy opryszczki (HSV-1 i HSV-2), ospy wietrznej i półpaśca (VZV); słabiej działa na
wirusy mononukleozy zakaźnej Epsteina–Barr (EBV) i cytomegalii (CMV).
5.2. Właściwości farmakokinetyczne
Acyklowir wchłania się w 15-20% z przewodu pokarmowego. Podawany doustnie w dawce 200 mg
lub 400 mg co 4 godziny, osiąga w stanie stacjonarnym średnie stężenie maksymalne wynoszące
odpowiednio 0,7 i 1,2 μg/ml; średnie stężenie minimalne (między dwiema kolejnymi dawkami)
wynosi odpowiednio: 0,4 i 0,6 μg/ml.
U dorosłych po dożylnym podaniu acyklowiru okres półtrwania w osoczu wynosi ok. 2,9 godz.
Większość leku wydala się przez nerki w postaci niezmienionej. Najistotniejszym metabolitem
acyklowiru jest 9-karboksymetoksymetyloguanina, wydalana z moczem i stanowiąca ok. 10-15%
podanej dawki. Klirens nerkowy acyklowiru jest znacznie większy od klirensu kreatyniny, co
wskazuje na udział wydzielania kanalikowego obok przesączania kłębuszkowego w wydalaniu leku
przez nerki.
Podanie 1 g probenecydu 60 min przed zastosowaniem acyklowiru wydłuża okres półtrwania
acyklowiru o 18%, a pole pod krzywą stężenia leku w osoczu zwiększa o 40%.
U dorosłych średnie stężenia maksymalne po jednogodzinnym wlewie dożylnym acyklowiru w
dawkach 2,5 mg/kg masy ciała, 5 mg/kg masy ciała i 10 mg/kg masy ciała wynosiły odpowiednio
22,7 μmol/l (5,1μg/ml), 43,6 μmol/l (9,8 μg/ml) i 92 μmol/l (20,7 μg/ml). Średnie stężenie minimalne
po 7 godz. wynosiły odpowiednio 2,2 μmol/l (0,5 μg/ml), 3,1 μmol/l (0,7 μg/ml) i 10,2 μmol/l
(2,3 μg/ml). Gdy dzieciom powyżej jednego roku życia podano zamiast dawki 5 mg/kg masy ciała
250 mg/m2 powierzchni ciała, a zamiast dawki 10 mg/kg masy ciała 500 mg/m2 powierzchni ciała,
obserwowano podobne jak u dorosłych średnie stężenia maksymalne i minimalne. U noworodków i
niemowląt do 3 miesiąca życia, leczonych acyklowirem w dawkach 10 mg/kg masy ciała podawanych
co 8 godz. w jednogodzinnym wlewie dożylnym, średnie stężenie maksymalne wynosiło 61,2 μmol/l
(13,8 μg/ml), a średnie stężenie minimalne – 10,1 μmol/l (2,3 μg/ml). Okres półtrwania leku w osoczu
wyniósł wówczas 3,8 godz.
U pacjentów w podeszłym wieku całkowity klirens ustrojowy acyklowiru zmniejsza się wraz z
klirensem kreatyniny, choć zmiany okresu półtrwania leku w osoczu są niewielkie.
U pacjentów z przewlekłą niewydolnością nerek średni okres półtrwania leku w osoczu wynosi
19,5 godz. Średni okres półtrwania podczas hemodializy wynosi 5,7 godz. Stężenie leku podczas
dializy zmniejsza się o ok. 60%.
Stężenie acyklowiru w płynie mózgowo-rdzeniowym stanowi ok. 50% stężenia w osoczu. Wiązanie
acyklowiru z białkami osocza jest stosunkowo niewielkie (9-33%) i dlatego nie występują interakcje
związane z konkurencyjnym wypieraniem przez inne leki acyklowiru z miejsca wiązania.
Badania nie wykazały widocznych zmian parametrów farmakokinetycznych acyklowiru lub
zydowudyny w przypadku jednoczesnego podawania obydwu leków pacjentom zakażonym HIV.
5.3. Przedkliniczne dane o bezpieczeństwie
Wyniki licznych badań in vitro oraz in vivo nie wykazały właściwości mutagennych acyklowiru, które
mogłyby stanowić zagrożenie genetyczne dla człowieka. Długotrwałe badania przeprowadzone na
szczurach i myszach nie wykazały właściwości rakotwórczych acyklowiru. Acyklowir podawany
szczurom i psom w dawkach znacznie większych niż dawki stosowane terapeutycznie wykazywał
szkodliwy wpływ na spermatogenezę, przemijający w większości przypadków po odstawieniu leku.
W badaniach na myszach acyklowir podawany doustnie nie wykazywał żadnego wpływu na płodność.
Brak jest danych dotyczących wpływu acyklowiru na płodność kobiet. Nie wykazano znaczącego
wpływu acyklowiru, podawanego doustnie, na liczbę, morfologię i ruchliwość ludzkich plemników.
Dane przedkliniczne na temat bezpieczeństwa stosowania acyklowiru w ciąży umieszczone zostały
w punkcie 4.6.
6. DANE FARMACEUTYCZNE
6.1. Wykaz substancji pomocniczych
Laktoza jednowodna
Celuloza mikrokrystaliczna
Karboksymetyloskrobia sodowa (typ A)
Skrobia ziemniaczana
Magnezu stearynian
6.2. Niezgodności farmaceutyczne
Nie dotyczy.
6.3. Okres ważności
5 lat
6.4. Specjalne środki ostrożności podczas przechowywania
Brak specjalnych zaleceń dotyczących przechowywania produktu leczniczego.
6.5. Rodzaj i zawartość opakowania
Blistry PVC/PVDC/Aluminium zawierające 30 lub 60 tabletek, w tekturowym pudełku.
6.6. Specjalne środki ostrożności dotyczące usuwania i przygotowania produktu leczniczego do
stosowania
Bez specjalnych wymagań.
Wszelkie niewykorzystane resztki produktu leczniczego lub jego odpady należy usunąć zgodnie z
lokalnymi przepisami.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY POSIADAJĄCY POZWOLENIE NA
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
„PRZEDSIĘBIORSTWO PRODUKCJI FARMACEUTYCZNEJ HASCO-LEK” S.A.
51-131 Wrocław, ul. Żmigrodzka 242 E
Tel.: +48 (71) 352 95 22
Faks: +48 (71) 352 76 36
8. NUMER POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU
Pozwolenie nr 230147/7
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU I DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA
Data wydania pierwszego pozwolenia na dopuszczenie do obrotu: 25.02.2016 r.
Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 10.08.2020 r.
